Verslag blauwborstwandeling

 

 

 

Blauwborstwandeling 5 april 2009 Ik was blij verrast dat er 17 deelnemers aanwezig waren. Klokslag 7 uur vertrokken we bij de kerk in Griendsveen richting Mariapeel. We parkeerden de auto’s bij de werkschuur van Staatsbosbeheer en gingen, nadat iedereen zijn wandelschoenen aan had, de Peel in. Wat opvalt is dat de natuur erg laat is. De meeste bomen zijn nog kaal, het voordeel hiervan is dat we de vogels nog goed met de verrekijker kunnen waarnemen. Het weer was bewolkt, dit is jammer, de vogels zingen dan minder en blijven meer in het gras en de struiken verborgen en de kleuren komen minder tot hun recht. Theo Bouten en Rinus Eikmans waren onze deskundige gidsen. Ze hadden een telescoopkijker bij zich net als Jan Michels. We kregen eerst even wat informatie. Het is erg moeilijk om in een keer alle verschillende soorten zang te onthouden en te onderscheiden. Het beste is om vroeg in het voorjaar te beginnen dan zijn alleen de standvogels aanwezig. Vooral in de paartijd wordt er volop gezongen om hun territorium af te bakenen een vrouwtje te lokken en de zang stimuleert ook de eiproductie. Na de broedtijd neemt ook de zang af. In maart, april en mei komen de zomergasten weer terug uit het zuiden om hier te broeden en hun jongen groot te brengen, het tijdstip is per soort verschillend. Wat hebben we zoal gezien en gehoord? Bij de schuur hoorden we al de roffel van de grote bonte specht en de doffe roffel van de zwarte specht. De Tjiftjaf was direct te horen net zo als het winterkoninkje en de Fitis die alleen met de zang van de Tjiftjaf is te onderscheiden. We volgen de wandelroute rondom het ven. We zien op de rimpelloze plas een paartje Fuut, een krakeend en een tafeleend, de vogels weerkaatsten mooi in het water een prachtig gezicht vooral door de telescoop, je ziet dan alles zeer gedetailleerd. Er kwam zowaar ook een zomertaling aan vliegen. Theo en Rinus waren zeer enthousiast want zo vaak zie je ze niet. Een havik zorgde voor veel onrust bij de kokmeeuwenkolonie, de meeuwen bleven luidt krijsend in de lucht cirkelen. In het hoge gras groeien kleine en grotere boompjes en struikjes dit zijn de plaatsen om de blauwborstmannetjes waar te nemen. Ze gaan zo hoog mogelijk in een boompje zitten en hebben een heel gevarieerd liedje. Ze beginnen met 3 tonen als je die herkent is het niet moeilijk om ze te vinden. Er zaten een stuk of 8 blauwborsten te zingen we hadden geluk, ze waren dicht bij het pad en goed met de verrekijker waar te nemen. In het drogere stuk van de hei hebben we de roodborsttapuit, de kneu, rietgors en de boompieper gehoord en gezien. Het leuke van de boompieper is dat hij vanuit de top van een boom opvliegt naar boven gaat en zich daarna als een parachute naar beneden laat glijden al roepend. Daarna vliegt hij weer terug naar dezelfde boom en herhaald deze ritueel verschillende malen in de hoop een leuk vrouwtje te lokken. We hebben ook nog een paartje holenduif gezien en gehoord. Ze zijn kleiner dan de houtduif en missen de witte aftekening bij de kop en de vleugels. Voorbij het klaphekje zijn we rechtsaf gegaan terug naar de parkeerplaats. Het landschap is er prachtig, hier en daar staan een paar mooie oude eiken en berken verspreid over het landschap. Terug in het bos hoorden we de zwartkop, de boomkruiper, vink en de spreeuw met zijn uitgebreide repertoire. De spreeuw kan zeer veel vogels imiteren je kunt hem alleen herkennen aan het klepperen van zijn snavel. De tocht zit er weer op. We hebben droge voeten gehouden, de tocht was maar enkele kilometers lang en we hebben toch 33 verschillende vogels waargenomen. 5 april is vrij vroeg in het voorjaar, een aantal soorten zangvogels zijn dan nog niet terug van hun overwinteringgebieden. Eind april is wat dat betreft beter, het nadeel is dat het moeilijk is de vogels te zien door het dichte bladerdek. Rinus was nieuwsgierig waar iedereen vandaan kwam. Naast de leden van ons IVN en de vogelwerkgroep, waren er 9 niet- leden afkomstig uit Baarlo, Vierlingsbeek, Blerick, Wijchen en Meerlo. Ze waren allemaal zeer geïnteresseerd. Op de terugweg hebben we nog even bij de Morgenstond een lekker kopje koffie gedronken en nagepraat over de mooie waarnemingen. Groetjes Jolande Verbeek